اولش که نوشتنو شروع میکنم خوب پیش میره...
با هیجان شروع میکنم به نوشتن و نوشتن.
جوری که خطم به افتضاح ترین حالتِ ممکن تبدیل میشه !!!
اما آخرش از خودم میپرسم خب که چی ؟
داستان هم درست مثل فیلم باید جوری باشه که توی هر سکانسش از خودت بپرسی بعدش چی؟
نه که تهِ قصه به خودت بگی خب که چی !
پی نوشت؛
یه روزی داستانمو میدم به حمید بخونه که ازم نپرسه خب که چی ! :)
بلاگر آرام