بی هوا از زندگی آدم ها بیرون نروید.
آدم هایی که دیگران از زندگیشان بی هوا بیرون رفته اند
در میز صبحانه یشان شکر وجود ندارد.
در میز صبحانه یشان
در فنجان قهوه ی شان
در احساسشان
یا حتی نوشته هایشان.
بی هوا بیرون رفتنتان از یک جایی به بعد آدم ها راتلخ میکند.
تلخ که نه...
شاید آدم ها را سنگ میکند.
--------
یکی از رفقا یک سالی هست که غمگینه.
اولش غمگین بود ، بعد تلخ شد و حالا از نیوشای شاد سرزنده که ذوق ادبیش هممونو خفه کرده بود،از نیوشای مهربون و با نشاط یک نیوشای سنگ باقی مونده.
مادر نیوشا بی هوا از زندگیش بیرون رفت!!!
بیایید تا جایی که میتونیم بی هوا از زندگی اطرافیانمون بیرون نریم.
-------
ناگفته ام به تاریخ یک ساعت پیش.
