ظالمانه است که توسط یک نفر دیگه خلق و توسط افراد دیگه ای تربیت میشیم ، وارد جامعه میشیم و تازه میفهمیم نَـــخیر اینطور نمیشه ادامه داد ... بعد شروع میکنیم به شکستن خودمون ، خرده هامونو جمع میکنیم و سعی میکنیم یه آدم جدید بسازیم...ظالمانه نیست ؟اینکه درست وسط بیست سالگی بفهمی خیلی باید عوض بشی!
این تغییر سخته ... و سخت بودنش خیلی خیلی ظالمانه است.
پ.ن ؛ به مامانم میگفتم وقتی اینجا بارون میاد یاد تو میفتم !
پ.ن ۲ ؛ باور
اینگونه